W czasach, gdy budowanie cywilizacji chrześcijańskiej jest szczególnym zadaniem katolików świeckich i odbywa się na różnych poziomach życia – kościelnym, polityczny, rodzinnym, czyli w szerokim horyzoncie życia społecznego, potrzebna jest inicjatywa, która zbierze razem nasze rozproszone wysiłki, pozwoli na głębszy namysł, a także da szansę by się policzyć tym, którzy angażują się w sprawę budowy społeczeństwa chrześcijańskiego. Takie też są cele Kongresu. Cywilizacja chrześcijańska nie jest bowiem projektem jedynie politycznym lub jedynie projektem wiary, ale zgodnie katolickim przekonaniem, że dobre społeczeństwo buduje się na fundamencie natury, może ona się odrodzić w każdym niemal momencie życia społecznego i w zupełnie niespodziewanym przez nas obszarze. Co to znaczy? To znaczy, że cywilizacja chrześcijańska zaczyna się tam gdzie pojawiają się warunki dla wzrostu życia rodziny i gdzie ustanawia się sprawiedliwe prawo, także sprawiedliwie egzekwowane.
Oznacza to także, że cywilizacja chrześcijańska wciąż rośnie i wciąż się objawia nawet w świecie chrześcijaństwu przeciwnemu. Tam gdzie objawiają się zabiegi o dobre życie ludzi tam też się ona pojawia. W czasach pesymizmu, gdy wielu porzuca drogę Kościoła patrząc na niego jak na przegranego przemian społecznych musimy sobie i innym przypominać, że to my sami poruszamy – tu i teraz – tryby natury i łaski, które są znakiem żywotności społeczeństwa sprawiedliwego czyli chrześcijańskiego.
Dotychczas Kongresy odbyły się w Poznaniu, Krakowie, Warszawie i Radomiu.
